لک‌لک سیاه
| لک‌لک سیاه | |
|---|---|
 | |
| در پارک ملی کروگر، آفریقای جنوبی | |
| طبقه‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پرندگان |
| زیررده: | نومرغان[۱] |
| فرورده: | نوآروارگان[۲] |
| بالاراسته: | نوپرندگان۳] |
| راسته: | لک‌لک‌سانان[۴] |
| تیره: | لک‌لک |
| گونه: | C. nigra |
| نام علمی | |
| Ciconia nigra لینه، ۱۷۵۸ | |
 | |
|
مهاجرت تابستانی و تولیدمثل (محدوده‌ها به طور تقریبی مشخص شده‌اند)اقامت در طول سال مهاجرت زمستانی | |
لک‌لک سیاه پرنده‌ای‌ست به طول ۹۵ سانتیمتر، دارای پر و بال سیاه براق با جلای زرشکی و سبز و سطح شکمی سفید. منقار، دور چشم و پاهای این پرنده سرخ رنگ است. لک‌لک سیاه پرنده‌ای است تک زی و دیر انس که به تنهائی یا دسته جمعی مهاجرت می‌کند.
|
|
مشخصات ظاهری [ویرایش]
این پرنده، ۹۷ سانتی متر طول دارد. آبزی است و به واسطهٔ سر، گردن و پشت سیاهش، کاملاً از حاجی لک‌لک‌ها متمایز است. منقار و پاهایش بلند و قرمز رنگ است. در پرندهٔ جوان، منقار و پاها سبز رنگ است. زیر تنه کاملاً سفید، سر و پشتش سیاه با جلای بنفش سبز و چشمانش قهوه‌ای رنگ است. نر و ماده همشکل‌اند. عمدتاً از ماهی و گاهی از حشرات، ملخ‌ها، سمندرها و نیز از جوندگان و پستانداران کوچک، مارها و مارمولک‌ا تغذیه می‌کند.
صدا [ویرایش]
صدای این پرنده در مقایسه با لک‌لک سفید، با وسعت بیشتری همراه است و شبیه «چی –ای- چی – ای» و یا «چی- چو –هو- جی – جی» شنیده می‌شود.
زیستگاه [ویرایش]
این پرنده در نواحی آب‌های شور و شیرین، رودخانه‌های کم عمق با ساحل شنی، کانال‌ها، جزایر، اراضی سیلابگیر و نواحی پر درخت کنار دریاچه‌ها به سر برده و معمولاً روی درختان آشیانه می‌سازد. در ایران، به تعداد کم و مهاجر و در مناطق جنوبی کرمان و فارس و نیز در مناطق شمال غرب، به صورت گروه‌های کوچک مهاجر دیده می‌شود.
حفاظت [ویرایش]
توجه به وضیعت و مناطق زیستی و محل‌های تولید مثل این پرنده، اهمیت بسزایی در بقای آن دارد.
کانال خودمه تشریف بیارید
ارتقاء فرهنگ در مسابقات کبوتر پرانی